رواية قبل فوات الاوان كاتبة / ميمي عوالي موقع أيام نيوز

احمد ركز مع قميصها اللى لابساه وابتسملها وقال وهو لسه ماسكها من وسطها: تعرفى انى بحب اللون ده اوى وانه من احب الالوان لعنيا

نادية بتلقائية: عارفة

احمد باستغراب: وعرفتى منين

نادية ببساطة: من عشرتنا، بس انت كنت جايلى عاوز حاجة

احمد واللى مركز مع شعرها واللى لاول مرة ياخد باله ان فى كام شعرة بيضا طلوا وسط ليل شعرها الناعم الجميل: كنت عاوز اطلب منك تصحينى الصبح عشان الشغل

نادية: اشمعنى

احمد: اصل تليفونى فاصل شحن، ومش عارف اشغله غير لما يشحن

نادية وهى بتشيل ايده من حواليها: طب استنى، ودخلت اوضتها جابتله منبه واديتهوله وقالت: خد المنبه ده، انا مش محتجاله

احمد اتفاجئ من تصرفها فاخد المنبه وشكرها ورجع اوضته وهو حاسس باحباط رهيب وهو مش فاهم ايه السبب للاحباط ده،وعاوز يعرف هى ليه حاطه صور له كتير كدة فى اوضته، ومن امتى، لكن فى الاخر ظبط المنبه ونام

تانى يوم فى شغله دخلت عليه ليلى وهى متنرفزة جدا وقالتله: ممكن اعرف مابتردش على تليفونك ليه طول اليوم امبارح، وفى الاخر كمان قفلته وسيبتنى من غير حتى ماتعبرنى ولا تعرفنى عملت ايه

احمد بهدوء: التليفون كان صوته مكتوم ونسيت افتحه وفى الاخر كان محتاج شحن ورجعت البيت متاخر وكنت عاوز انام

ليلى بامتعاض: وعملت ايه

احمد: فى ايه

ليلى بغضب مكبوت: طلقتها واللا لسه

احمد: لا

ليلي استنته يكمل كلام لقته سكت وابتدى يكمل سغله عادى قالتله: احنا مش كنا اتفقنا انك هتطلقها امبارح، ماطلقتهاش ليه

احمد من غير مايبصلها: بطاقتى محتاجة تتغير

ليلى اتعدلت فى وقفتها وسألته: مالها بطاقتك

احمد: فيها غلطة ولازم اغيرها

ليلى: بسيطة، تعالى ننزل ساعة واحدة نروح السجل بتاع المنشية، عندى معارفى هناك هيخلصولك كل حاجة بسرعة وانت قاعد مكانك

احمد بفضول: معارفك مين