رواية بقلم رباب احمد

انتى وهمش ومتتاخروش وانا مش هتاخر عند خالتك 
حنين حاضر ياماما وسلميلى على خالتو
امل يوصل يا حبيبتى 
حنين دخلت لبست ولبست همس زى بعض بنطلون جينس وتشيرت نفس اللون وكوتشى نفس اللون برضوا فاصبحت همس نسخه مصغره من حنين لانها تشبه ولادتها بدرجه كبيره ونزلت وقابلو نور 
نور هموس حبيبتى وحشتنى جدا ايه الحلاوه دى لبسه انتى وماما شبه بعض طب هاتى بوسه بقا وبستها حنين هنروح فين دلوقتى 
حنين نروح الملاهى عشان خاطر همس وبعدين ندخل اى مطعم نتغدا 
نور قشطه يلا بينا 
وراحوا الملاهى ولعبوا همس كتير وكانت بتضحك ومبسوطه وحنين فرحانه جدا انها شايفه ضحكت بنتها وبعد ما خلصوا دخلو مطعم يتغدوا وطلبوا الاكل 

نور حنين انا هدخل الحمام وجيلك 
والاكل جه وحنين بتاكل همس ومش واخده بالها من ال شافها ورحلها 
حسام حنين 
حنين اتخطت اول ما سمعت صوته واتوترت حسام ازيك بتعمل ايه هنا 
حسام جاى اقابل واحد صحبى انتى هنا انتى ومين وبيبص ل همس مين دى يا حنين 
وقبل ما ترد حنين لقت همس بتقلها ماما وبتشورلها على الاكل عشان تاكلها 
حسام بنتك انتى اتجوزتى امتى 
وفى الوقت ده رجعت نور واټصدمت لما شافت حسام
نور حسام ازيك 
حسام پصدمه ازيك يا نور وبعدين بص لحنين اتجوزتى امتى يا حنين وليه مخبيه 
نور طب اقعد بس واحنا هنفهمك كل حاجه 
وقعد حسام وحكتله نور كل حاجه لان حنين مكنتش قادره تتكلم حكتله على ندالت جاسر وضربه لحنين وخيانته وانو بهدلها كتير 
حسام يعنى انتى اتجوزتى جاسر 
حنين ايوه واطلقت وانا حامل فى همس 
حسام انا قلتلك كتير انو مش كويس وانتى مصدقتنيش
نور خلاص بقا يا حسام هيا فيها ال مكفيها 
حسام انا اسف يا حنين متزعليش منى 
حنين محصلش حاجه 
حسام طب انتى ليه مخبيه 
حنين عشان الشغل كان فى شرط لازم اكون انسه متجوزتش 
حسام عشان كده 
نور حسام اوعى حد يعرف بالموضوع ده 
حنين ارجوك يا حسام متقلش لحد انا محتاجه الشغل ده ولو عرفوا هيرفدونى 
حسام انا عمرى ماذيكى يا حنين انتى عارفه كويس انتى بنسبالى ليه 
حنين بتوتر شكرا 
حسام والقمر ال شبه مامته ده اسمه ايه 
حنين همس 
حسام الله الاسم جميل زى صحبته وقام باس همس وبعدين لاقى صاحبه بينادى عليه طب عن اذنكم صحبى جه وبص لحنين وقلها هنكمل كلمنا بعدين وقام وسبهم 
نور ايه الصدفه دى 
حنين ربنا يستر من الجاى تفتكرى حسام ممكن يقول حاجه
نور لا طبعا حسام بيحبك جدا وعمره ما يأذكى 
حنين يارب خليك جمبى وبعدين اتغدوا ومشيوا روحوا 
باك 
حنين فاقت على صوت مامتها بتنادى عليها 
امل دخلت الاوضه لحنين 
كل ده مش سمعانى يا حنين 
حنين معلش يا ماما سرحت شويه 
امل طب تعالى نقعد فى البلكونه عملتك نسكافيه 
حنين حاضر يا ماما وقامت راحت قعدت مع مامتها 
اما فهد وادهم اتقبلوا فى المكان ال متعودين يسهروا فيه بس كل واحد فيهم فى عالم تانى خالص 
فهد سرحان فة حنين وخاېف يكونوفى حاجن بينها وبين حسام 
وادهم سرحان فى نور وبيفكر ازاى ينتقم منها ومن طولت لسانها 
ومره واحده قربوا بنتين منهم 
مى فهد ازيك وحشتنى جدا محدش شافك من زمان 
فهد بصلها ازيك يا مى معلش مشغول الفتره دى
البنت التانيه انجى ادهم جيت امتى من دبى ووطت باسته من خده حمدالله على السلامه 
ادهم بديق ازيك يا انجى 
البنات ماتيجوا نرقص 
فهد اخد مفتيحه وقايم لا مره تانيه انا ماشى هتجى معايا يا ادهم ولا هتستنى 
ادهم لا حروح انا كمان تعبان وعاوز ارتاح 
البنات انتم لحقتم خليكو شويه 
ادهم مره تانيه يلا سلام 
وروحوا وكل واحد فيهم بيفكر فى ال جننته 
تانى يوم وصل ادهم بدرى الشركه قبل فهد وهو ناوى يدايق نور وياخد حقه منها 
دخل ادهم مكتب عمار يشتغل فيه هدى خلى مهندسه نور تجيلى وتجيب معاها المشروع ال شغاله عليه 
هدى حاضر يا ادهم بيه 
ادهم ماشى يا نور اشوف انا ولا انتى هخلى ايامك سوده 
نور بتخبط على الباب 
ادهم ادخل 
نور حضرتك طلبتى 
ادهم ايوه فين تصميم المشروع ال انتى شغاله عليه 
نور بتكلم ببرود اتفضل دى التصميم 
ادهم فتحه وبيتكلم بستفزاز التصميم ده مش حلو وعاوز تعديلات كتيره 
نور مهو يا فندم مش دا ٠٠٠
قطعها ادهم فى الكلام ولا قولك ارسميه من الاول وقام مسك فنجان القهوه كبه عليه بكل برود وبيبصلها بصت شماته بمعنى ان كل تعبك راح على الارض 
نور ببرود مماثل ولا يهمك يا فندم محصلش حاجه التصميم دى مش مشكله لان مش دى التصميم النهائى ده التصميم ال بعمل فيه التعديلات وبعدين برسمها فى التصميم النهائى يعنى ده ملوش اى لازمه اصلا وبتضحك وبتقول فى نفسها الحمدالله انى مجبتش التصميم التانى معايا كنت حسه انو هيعمل حاجه 
ادهم اتغاظ اكتر وقام راح نحيتها وقرب منها وهيا تبعد لحد ما خبطت فى الحيطه وراها وادهم حاصرها وهيا موطيه راسها فى الارض 
نور لو سمحت ابعد مينفعش كده 
ادهم بهمس جمب ودنها اوعى تفكرى ال انتى عملتيه وقولتيه امبارح هيعدى بساهل 
فى الوقت ده نور رفعت راسها بثقه وقلتله هتعمل ايه يعنى 
فى الحظه دى عنيهم اتقابلوا وسرح ادهم فى عيونها الرمادى التجنن وقال جوه نفسه يخربت جمال عنيكى 
نور زقته اعلى ما فى خيلك اركبه انا مبتهدتش وسبته وخرجت بسرعه وقلبها بيدق من قربه ليها 
ادهم بعد ما خرجت يخربت جملها بس لسانها ده عوز قطعه وراح يضحك وقعد على مكتبه وقال قطه شرسه ولازم اروضها وهتجى تحت ايدى يا نور 
وميعرفش انو هو ال هيقع اسير عينيها وعشقها 
فى نفس الوقت ډخله حنين مستعجله لانها اتاخرت النهارده 
وهيا واقفه عند الاسانسير لقت فهد وراها 
فهدلنفسه الله على ده صباح 
صباح الخير يا بشمهندسه 
حنين صباح النور وبتقول لنفسها شكلى هترفد عشان اتاخرت يعنى يا ربى اول مره اتاخر فيها اقبله 
باب الاسانسير اتفتح 
فهد اتفضلى 
دخلت حنين وهيا متوتره وبتقول ل نفسها يخربيت برفانك يجنن 
فهد خلصتى اخر التعديلات 
حنين ان شاء الله هخلصها النهارده وانا اسفه انى اتاخرت بس والله ڠصب عنى ودى اول مره اتاخر 
فهد بصوت حنون خلاص حصل خير مفيش مشكله وبيبتسملها 
حنين شكرا يا فندم 
وخرجت حنين راحت على مكتبها وفهد كمل وطلع على مكتبه 
حنين دخلت المكتب لقت نور بتكلم نفسها ومدايقه 
صباح الخير يا نور مالك 
نور صباح الخير يا حنون مدايقه من البنى ادم الغلس ال اسمه ادهم مش عارفه حططنى فى دماغه ليه 
حنين بضخك ايه ال حصل مش كفايه امبارح 
نور كب القهوه على تصميم المشروع ال شغاله عليه 
حنين ايه ازاى ده انتى لازم تسلميه قبل ما نسافر