مكالمه من مجهول بقلم شيماء فرج

عاوزه حتضغطى عليهم 
بوسى مش عارفه ححاول ربنا يهديه ويوافق علطول
سمير يارب حبيبتى يلا نامى بقى علشان انا كمان انام ساعتين واقوم اجهز نفسى علشان اجيله
بوسى حاضر تصبح على خير
سمير وانتى من اهله ياعمرى
قفلت بوسى التليفون وهى فرحانه وحاسه انها ملكت السما حتتجوز أول واحده فى صحباتها ومش أى جوازه راجل شيك ووسيم وغنى جدا لكن افتكرت باباها
يتبع
الحلقه الرابعه
تانى يوم الصبح سمير اتصل ببوسى
سمير صباح الفل ياقمر
بوسى صباح الورد والفل والياسمين على عيونك
سمير ايه الكلام الحلو ده
بوسى انت إللى كلامك حلو وبيخلينى فى دنيا تانيه
سمير ربنا يقدرني وأسعدك
بوسى اللهم امين 
سمير حبيبى عاوز عنوان شغل بابا ومواعيده
بوسى پخوف بابا بيشتغل فى مصنع كرتون فى برج العرب وبيكون هناك الساعه٩الصبح لحد الساعه ٥ المغرب
سمير تمام انا حروحله الشغل 
بوسى طيب ماتيجى البيت 
سمير لا ياحبى فى الشغل احسن لانه حيخاف من ردود أفعاله ان حد يسمعها 
بوسى صح ياحبيبى عندك حق
سمير كان بيتكلم معى بوسى وهو فى طريقه من الغردقه للاسكندريه 
بوسى خرجت من أوضتها فرحانه ومبسوطه كل إللى شاغل بالها انه حييجى يتقدملها يتجوزها ومافكرتش فى كلامه ولا انه عاوز يروح لابوها الشغل واختار شغله بالذات علشان يكون نقطة ضعف له مافكرتش انها بتتعامل مع عقليه مش سهله وانها طفله عمر عقلها ماحيوازن عقله أبدأ
ام بوسى شافتها والابتسامة مرسومه على وشها
الام خير ايه إللى بيضحكك على وش الصبح
بوسى فى ايه ياماما هى دى صباح الخير
الام وانتى من امتى بتقولى صباح الخير انتى تعرفى تقولى صباح الغلاسه صباح الهزار صباح الرخامه
بوسى بكره ترتاحى من غلاستى
الام ليه ناويه تسافرى
بوسى لا اقصد لما اتجوز
الام لسه بدرى على الكلام ده انتى لسه صغيره وعلى مايبجى الوقت ده حتكونى جننتينى
بوسى أنا صغيره ده انا عندى ١٦سنه ده البنات فى الصعيد والأرياف يتجوزوا وهما أصغر منى
الام الكلام ده كان زمان أيام الجهل والفقر دلوقتى الناس اتحضرت واتعلمت وعرفت أن البنت إللى بتتجوز فى سن صغير بتتعب صحيا جدا
بوسى بدأت تقلق من كلام أمها هى كانت مفكره ان امها حتقف فى صفها لما سمير يتقدم لكن اكتشفت ان امها عندها أسباب للرفض كمان
قفلت بوسى النقاش وقلبت الموضوع هزار بعد ماانقذها صوت نور صاحبتها وهى بتنادى عليها كالعاده
نزلت بوسى وقابلت نور وحكيتلها كل إللى حصل معاها لكن رد نور كمان معجبهاش
نور انتى بتقولى ايه حيروح لباباكى الشغل
بوسى أيوه وانا فرحانه
نور وحتبقى فرحانه اكتر لما أبوكى يرجع يديكى العلقھ المتينه ان شاء الله 
بوسى انتى بتتمنيلى اتضرب يانور كده برده
نور عارفه يابوسى انا لو مش خاېفه عليكى مش حقولك كده لكن انتى عاوزه إللى يهاودك مش إللى ينصحك 
بوسى انتى غلسه والله انا بحبك وانتى اختى ونفسى تفرحيلى 
نور افرحلك فى خطوه صح تعمليها مش تنهى حياتك قبل ماتبدأ
بوسى انا تعبت من كتر مابشرحلك احساسى من ناحيته انا بحببببببه
نور بنفس طريقة بوسي
كل ده وووووووهم
وصل البنات المدرسه وقابلوا صاحبتهم التالته رشا
رشا فى ايه مالكم مكشرين كده ليه
بوسى علشان نور عملالى فيها عاقله
نور لا علشان بنصحها بالصح
رشا بس خلاص برضوا بحكمى 
بوسى ونور أيوه
رشا خلاص تحكولى وانا حقولكم مين الصح
حكت بوسى الموضوع من أول ماحصل وضحكت نور وجهة نظرها وياريتهم ماحكوا 
رشا ليه يانور بتعقديها فى وشها هو حد يلاقى راجل زى ده يحبه 
تور يابنتي كبير اوى افهمى
رشا وايه
يعنى سنه ماهى بتقولك مش باين على شكله وانتى اعترفتى بكده
تور هو الموضوع شكل وبس
رشا اسمعى يابوسى أوعى تضيعيه من ايدك هو حد لاقى ده شباب اليومين دول كلهم بياخدوا المصروف لكن ده يهنيكى ويدلعك ويعتبرك بنته وياسلام بقى لو عرفتى تتدلعى عليه حتاخدى عينيه
نور انتى كمان بتقويها وبتعلميها تعمل ايه ربنا يهديكم 
بوسى المشكله ان بابا مش حيوافق وسمير قاللى انى اقدر اخليه يوافق لكن مش عارفه اعمل ايه وخاېفه ماقدرش على بابا وسمير يفكرنى مش عوزاه
رشا ولا يهمك سيبيها عليا انا
اما سمير كان وصل اسكندريه وعرف بوصل لمكان شغل والد بوسى وطلب من امن الشركه يناديه
خرج الحاج عبدالله وهو قلقان مين إللى ممكن يجيله شغله
عبدالله اهلا وسهلا خير أؤمرنى
سمير ممكن نقعد فى العربيه نتكلم شويه
عبد الله ماشى اتفضل
ركبوا عربية سمير وكانت واقفه قدام باب الشركه
عبد الله حضرتك تعرفنى 
سمير انا أول مره اشوف حضرتك لكن طبعا اسمع عنك كل خير وانا ليا طلب عندك وحبيت اجيلك هنا بعيد عن البيت اعرفك بنفسى الأول
عرف سمير نفسه لعبد الله عرفه شغله وسكنه وكل حاجه عنه ماعدا سنه
عبد الله اهلا و سهلا لكن حضرتك ماقولتش طلبك منى لحد دلوقتى
سمير طالب ايد بنت حضرتك الانسه بسنت
عبد الله پصدمه طالب ايد بنتى تعمل بيها ايه
سمير اتجوزها ياحاج 
عبدالله بنتى انا دى عندها ١٦ سنه
سمير بابتسامه خبيثه عارف انها صغيره لكن انا اعجبت بيها جدا