هاجر
فكرة انتى كده بتشتمى نفسك ربنا يسامحك بقه
وجرت على اوضتها تجيب طرحة وخرجت تانى البلكونة و وقفت تبص لتحت باباا يا بابا يا حاج حسين
حسين سمع صوتها قام وقف يشوفها عايزة ايه يا بت وطى صوتك ده انتى فى الشارع
هاجر منا فعلا فى الشارع يا حاج المهم
بدأت توطى صوتها اللى وصل للهمس اطلع عشان تتعشى
حسين بتقولى يا بت انتى
هاجر بنفس الهمس بقولك اطلع عشان تتعشى
حسين بنفاذ صبر يعنى بعد ما فرجتى علينا الناس وانتى بتندهى جايا توطى صوتك دلوقتى
هاجر الاه أعرف الناس أسرار بيتنا يعنى
ردت عليها واحدة جارتهم فى العمارة اللى قصادها ده احنا عارفين كل حاجة من صوتك يا ست هاجر
هاجر وهى بتبصلها وبتضيق عينيها اسكوتى انتى يا ولية ايش حشرك
حسين اخلصى يا هاجر
هاجر اطلع يا بابا اطلع بس وانت هتعرف
يدوب لسه هتدخل خرجت تانى وهيا ماسكة السور بابااااااا
حسين عايزة ايه من اللى خلفوه
هاجر متنساش تجيب كيس ويندوز كبير وواحدة هوهوز و اندومى ومولتوا
حسين وهو بيبص السما ورافع ايده الصبر من عندك يارب
هاجر يارب يا حبيبى هات الحاجة واطلع بقه بسرعة
ضحك عم شوقى وجارتهم عليها
حسين انا بتضحك يا شوقى
عم شوقى بضحك ربنا يباركلك فيها ويديمك ليها
حسين اللهم آمين يارب
عم شوقى والله هيا اللى عاطية ونس و حس للمنطقة وخصوصا الجبنة بتاعتها استنى أما اجيبلك الحاجة بتاعتها
هدى حسين وبعدها ابتسم ناوله عم شوقى الحاجة وبعدها طلع فوق وقبل ما يحط المفتاح فى الباب كانت هيا واقفة مستنياه
حسين بخضة بسم الله الرحمن الرحيم
هاجر ايه يا بابا شوفت عفريت
حسين انتى واقفة كده ليه
هاجر لقيتك اتأخرت قولت استناك
حسين يا بنتى ارحمى أمى انا قربت اټجنن
هاجر ناولنى بس كده الكيس ده اشوف بيقول ايه وبعدها نشوف الجنان ده مين سببه
ناولعا حسين الكيس بيأس خدى ياكش يطمر وتحلى عن نفوخى
جرت هاجر بالكيس ودخلت اوضتها وخرجت تانى راحت لفتحية المطبخ
فتحية مالك بتجرى كده ليه وايه اللى كان فى ايدك ده وانتى داخلة المطبخ
هاجر ها مفيش كنت داخلة احط الطرحة
فتحية وهيا بتضيق عينيها عليا الكلام ده
وبدأت تقرب منها بالمعلقة ايه اللى كنتى بتجرى بيه مش عوزانى اشوفه
هاجر انتى مصرة يعنى
نظرت ليها فتحية هاجر حاضر حاضر هقول وأمرى لله
ده اندومى وهوهوز قولت لبابا يجبهولى و مخلتكيش تشوفيه عشان هتزعقى عالاندومى
فتحية هحاول أصدقك ولو انى مش مقتنعة خرجى معايا الأكل يلا
بدأت هاجر تاخد الاطباق وتخرجها لحد أخر طبق وقعدت جنب حسين
حسين يلا يا فتحية
فتحية وهى تخرج من المطبخ جاية أهو
وقعدوا ياكلوا لحد ما خلصوا وهاجر قامت تشيل الاطباق وخلصتهم وعملت الشاى وجات تخرج لقت حسين بس اللى قاعد بيتفرج عالتليفزيون
هاجر وهي بتحط الصينية على التربيزة اومال ماما راحت فين
حسين والله ما عارف قامت معرفش قالت هتعمل ايه
ساب حسين الريمود جنبها ولف لهاجر علفكرة احنا لسه مخلصناش كلامنا فى اللى عملتيه
اتعدلت هاجر وهيا بتكلمه وبتفرك ايديها فى بعض أنا عارفة انى غلطانى وغلط كبير انى مكنش ينفع اتحرك و أخد خطوة من غير ما أكلم حضرتك تتصرف انا بس والله صعب عليا الطفل الصغير ده وكان اللى فى دماغى انى اوصله لأهله
لكن والله ما قصدت أبدا انى اعتبرك مش موجود والكلام ده كله حضرتك عارف انت بالنسبالى ايه ده انت كل حاجة فى حياتى دى
مسكت هاجر ايده وباستها حقك عليا متزعلش منى اعتبرنى عيلة وغلطت
ضمھا حسين ليه وهو بيطبطب عليها انتى فعلا عيلة فى نظرى مهما كبرتى وهفضل خاېف عليكى طول عمرى حتى لما تتجوزى هيفضل برده الخۏف ده موجود
وبعدين انا شديت عليكى عشان تفهمى انك مش كل حاجة تحصل تاخدك الجرأة وتعمليها من غير تفكير انا عايز دماغك ده يشتغل شوية وتبقى عارفه إن مهما يحصل وطول ما انا عايش تكلمينى أتصرف أنا الأول انتى متعرفيش انا كنت قلقان ازاى عليكى لولا حد من العيال شافك وانتى طالعة قالى فطلعت علطول وكنت بهدى نفسى عشان اعرف كنتى فين
هاجر خلى قلبك ابيض و عديهالى المرة دى ومعدتش هتتكرر تانى
كان حسين ساكت مبيردش عليها
هاجر وكانت على وشك ټعيط اول واخر مرة والله
حسين أتمنى تكونى اتعلمتى من اللى حصل وانا مش زعلان منك اوى يعنى بس زعلان شوية
هاجر اطلب اللى يرضيك وانا انفذه من العين دى قبل العين دى
حسين انسى حوار انك تروحى تقعدى فى شقتكم دى تانى
وقسما بالله يا هاجر لو عرفت تانى انك مأخدتيش مصروف الشهر لهتزعلى منى
هاجر يا حاج منا بشتغل لازمتها ايه المصروف
حسين وهو بيخبطها على دماغها انا مېت مرة قولتلك انا مليش دعوة بفلوس شغلك دى ان شالله تولعى فيها لكن طول ما انتى فى بيت أبوكى طلباتك مجابة واللى تعوزيه يجيلك اما ابقى أموت ابقى اصرفى على نفسك
هاجر بعيد الشړ عنك متقولش كده ربنا يطول فى عمرك ويديمك لينا خلاص طلباتك اوامر المهم تكون راضى عنى
حسين ربنا يصلح حالك ويجبر بخاطرك يا بنتى
هاجر أهى دى الدعوات ولا البلاش يا بوب
اعتدلوا ورجعوا يتفرجوا عالتليفزيون وشوية و جات عليهم فتحية
هاجر كنتى فين يا ماما ده احنا نسيناكى
فتحية ايوة ياختى ما هو طالما أبوكى موجود أمك تولع
هاجر بضحك الاه الاه انتى غيرانى منى على جوزك يا توحة
فتحية پغضب اسكتى يا بت
ضحكت هاجر اكتر وهى بتكلم حسين الحق دى بتغييير
وفضلت القاعدة بينهم ضحك لحد ما هاجر نامت فحسين قام يندهلها عشان تدخل
حسين قومى يا حبيبتى نامى جوه
هاجر سيبنى شوية شوية بس وهقوم
حسين يا بنتى شوية ايه قومى ادخلى نامى فأوضتك
هاجر خمسة بس خمسة
فتحية بت يا هاجر
انتفضت هاجر وهيا بتقعد ايه يا ماما
فتحية قومى اقفى ادخلى جوه
هاجر وهيا بتقف وتدبدب فى الارض حاضر حاضر ده انت ام قاسېة
فتحية ادخلى يا بت
بعدما دخلت ضحك عليها حسين وفتحية
فى صباح اليوم التالى
الفصل الرابع
وقعت فى مچنونة 4
فى صباح اليوم التالى صحى زين على صوت أخته
نهاد وهيا بتفتح ستائر الشباك اصحى يا زين يلا هتتأخر على شغلك
زين وهو بيتعدل على السرير صباح الخير يا نهاد
نهاد صباح الخير يا حبيبى قوم يلا اجهز على ما اكون جهزت الفطار
زين ماما صحت
نهاد ايوة من زمان منكا انت عارف ماما بتصحى من الفجر تصلى وتفضل قاعدة يلا قوم وانا هنزل عشان اصحى نور
زين ماشى
خرجت نهاد وقفلت الباب وقام زين يجهز عشان شغله مد ايده يشوف الساعة كام ولقى رسالة عالواتس شافها من بره وقفل الفون
