قصة هدى خريجة تمريض

اخترتك
قولتله سيرتى انا
قالى اه انتى
ولقيته اختفى
بقيت واقفه افكر فى اللى اتقالى مش عارفه اعمل ايه ومش عارفه اقول ايه كل اللى عملته انى رجعت البيت اتصلت برحاب قولتلها خدلى اجازه حاولت تعرف فيه ايه بس انا قفلت معاها بليل دخلت اوضتى وقعدت على لسرير وفجاه النور اتقطع ولقيت دكتور اشرف قدامى وبيقولى انا عارف انك اخدتى اجازه عشان متجيش الممر بس ده مش حل لان لو احنا عاوزين نجيبلك سهل جدا نجيبك وقريب عديله هتجيبك ومشي
حسيت بصداع مش عارفه اعمل ايه دماغى واقفه مش عارفه افكر يارب ساعدنى انا تعبت اتصرف ازاى انا مبقيتش انام كل اللى يجى يكلمنى فى البيت ازعق فيه لغايه ما فى يوم دخلت اوضتى ونمت على سريرى ولقيت اللى بيسحبنى وبيشدنى محستش بحاجه غير انى بقيت فى الممر ازاى وصلتله ازاى انا جيت هنا ازاى ولقيت ارواح كتير واقفين بصين على مكان واحد ساكتين خايفين بس مركزين بصيت لقيتها عديله وبتقرب عليا همست فى ودنى وقالتلى طبعا انتى عارفه انا عاوزاكى فى ايه وعارفه انك مينفعش ترفضى لان مش حياتك اللى بقيت فى خطړ ده اهلك كمان بصي انا هقولك اللى فيها المستشفى دى زى مانتى عرفتى فيها صندوق والصندوق فيه روح متحكمه وعشان الروح دى تتهزم لازم المستشفى تتحرق جوه الصندوق فيه لغز انا لو وصلتله هقدر اتحكم فى الارواح اللى جوه واللى بره بصيتلها مستغربه اللى بره 
قالتلى انا روحى محپوسه جوه الممر ده ومش هعرف اخرج منه غير بامتلاك اكتر من الف روح تكون تحت سيطرتى ومسخره ليا حاولت اموت ناس واخد ارواحهم بس فيه ارواح مقدرتش عليها ومقدرتش اسخرهم وبالغز ده هقدر على اى روح مهما كانت قوتها فهمتينى يعنى لازم تجبيلى الصندوق ياما حياتك هى التمن ومحستش بنفسي غير انى بصحى على صوت ماما طلعت اجرى زى المجنونه اتصلت برحاب اقولها ساعدنى نحاول نتصل بالبوليس نعمل اي حاجه يمكن يقدروا يطلعوا الصندوق ده قالتلى اوعى تعملى حاجه استنى بكره اجى معاكى ندور عليه لوحدنا واتفقنا نتقابل هناك وروحت تانى يوم الممر فى المعاد اللى اتفقنا عليه ولقيت ارواح كتيره واقفين على يمينى وشمالى
وكلهم بصيلى ولقيت دكتور اشرف واقف بيقولى انا اسف بس انا حذرتك انتى اللى مسمعتيش النصيحه وفجاه كل الارواح اختفت والمكان كله بقى ڼار وفى اخر الڼار خيال واقف ماسك بنزين وكبريت وقالتلي بصوت عالى انا اسفه بس حياه اهلى فى خطړ وانا مش ممكن اضحى بيهم بصيت لاقيها رحاب وقولتلها متعمليش كده يا رحاب حرام عليكي انا معملتش ليكي اى حاجه وفجأه لاقيت الڼار مسكت فيها هي كمان وكانت بتصرخ وبتقولي مش هسيبك مش هسيبك واتحرقت
تماما وانا واقفه مذهوله ولكن الڼار قلت واختفت وعم الهدوء كل المكان مش عارفه انا طلعت ازاى من المكان ده لكن محستش بنفسي إلا وأنا بجري على البيت من كتر الخۏف والړعب اللي شوفته عشت بعدها فتره طويله وانا بحلم بكوابيس وبكل اللى حصل ولكن قررت انى مش هروح الشغل دا تاني أبداااااااااا واديني كتبت لكم حكاياتي...