الاب اتكلم برجاء : يا ابني علشان خاطري اكتب عليها ابوها راجل شراني و ممكن تموت تحت ايده

امير صاحب شهاب
: اي الى جابك هنا يا سامى انا مش قتلك نتقابل في اي حتى غير هنا
سامى: مش هتفرق اوى يا امير…
امير: طيب يا خوى لما شهاب يشوفك ويعرف انى خاين ليه سعتها ولا هرحمنى ولا يرحمك
سامى: خلاص خلاص ماشي اهو

سامى مشي و امير نفخ بضيق

شهاب ابتسم: حبيبتي

شهاب: عملك مفاجأة انا كمان

: دى سالى كانت بنت واحد شغال مع شهاب وكا بيحبه اوى ولما ابوها م١ت شهاب اعتبراها اخته بنته حاجه من النوع دا

شهد: عادى وانا مالى حتى لو حبيبته او خطيبته انا هنا فتره واهمشي

والد شهاب: ااه وماله

شهاب والى كانوا جم عليهم

سالى: مين دى

شهاب: شهد مراتى اي رايك

سالى سابته ايده

والد شهاب: اي مالك اتصدمتى بيقولك رايه

سالى: هااا اه لا الف مبروك جميله مشاءالله… انا هطلع اوضتى

شهاب: مش هتيجى معاى الشركه

سالى: لا تعبانه معلش ابقا سلملي على امير

شهاب: تجهزى نفسك على الساعه اربعه علشان هخدك ونروح نتغداء

سالى: ok… وطلع

شهاب: هروح الشغل يا والدى محتاج حاجه